Hamlet

Jan Englert wieńczy dwadzieścia osiem sezonów swojej pracy artystycznej w Teatrze Narodowym przedstawieniem Hamleta – arcydramatu, z którym mierzył się już w ostatnim półwieczu parokrotnie, zarówno jako aktor i jako reżyser.

Hamlet jak żadna inna postać światowej literatury stał się naszym bohaterem narodowym: „W Polsce zagadką Hamleta jest to: co jest w Polsce do myślenia”, pisał Stanisław Wyspiański.

O kształcie scenicznych interpretacji Hamleta mogą decydować szczegóły. Ale będą to zawsze znaczące szczegóły. Na przykład: czy i w jakiej postaci Hamletowi objawia się Duch Ojca? Co jest prawdą, a co fałszem na elsynorskim dworze? Czy wierzyć duchom przodków? I czy wierzyć komukolwiek? Kto manipuluje, kto szuka prawdy, a kto łudzi się, że jej szuka? I czy ktoś w ogóle jest godny współczucia?

„W Hamlecie jest wiele spraw: polityka, przemoc i moralność, spór o jednoznaczność teorii i praktyki, o cele ostateczne i sens życia, jest tragedia miłosna, rodzinna, państwowa, filozoficzna, eschatologiczna i metafizyczna. Wszystko, co chcecie! I jest jeszcze wstrząsające studium psychologiczne” – pisał Jan Kott, krytyk i eseista. Można bez końca mnożyć pytania o wszystkie sensy tragedii, którą stworzył Szekspir, ale szukając odpowiedzi trzeba przyjąć stwierdzenie Kotta: „każdy Hamlet poza Hamletem filologów był i jest zawsze człowiekiem współczesnym”.

Z Hamletem w minionych dekadach mierzyło się wielu znakomitych aktorów. Dość rzadko zdarzało się jednak, aby aktorzy zaczynali swoją karierę od Hamleta. Dla Hugona Tarresa tytułowa kreacja w spektaklu reżyserowanym przez Jana Englerta jest pierwszą w Teatrze Narodowym.

Uprzejmie informujemy, że w przedstawieniu pojawiają się dymy, głośne dźwięki oraz migające światła (nie są to światła stroboskopowe).

reżyseria: Jan Englert
scenografia: Wojciech Stefaniak
kostiumy: Martyna Kander
muzyka: Aleksandra Gryka
choreografia: Tomasz Wygoda
reżyseria światła: Karolina Gębska
projekcje wideo: Jagoda Chalcińska
układ pojedynku: Przemysław Wyszyński

W spektaklu wykorzystano reprodukcję Przejścia przez Berezynę Januarego Suchodolskiego (1859, olej na płótnie, MNP Mp43) ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Występują

oraz

Marek Burzyński, Ewelina Czarnocka, Jacek Czuba, Dominik Gańko, Patryk Koch, Waldemar Kowalski, Tomasz Kruczkowski, Sławomir Łoszewski, Maciej Łukaszek, Mateusz Mainhart, Michał Mamaj, Magdalena Markowska, Stefan Michalski, Krzysztof Nowicki, Piotr Nowakowski, Dariusz Osiadacz, Roman Rakowski, Mateusz Rosa, Sławomir Sęk, Andrzej Słomiński, Michał Suska, Łukasz Szczotkarz, Bartłomiej Szymański, Michał Ulejczyk, Wojciech Wawer, Mansour Zare, Tomasz Zawadzki

Realizatorzy

asystent reżysera: Przemysław Wyszyński
realizatorzy dźwięku: Marek Szymański, Hubert Majewski, Mariusz Maszewski
realizatorzy światła: Zbigniew Szulim, Bartłomiej Kaczalski, Krzysztof Łukasz Stefan
realizatorzy wideo: Mariusz Chałubek, Paweł Woźniak
inspicjentka: Katarzyna Kłosowska-Kobiałka
suflerka: Magdalena Markowska

Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Co jest prawdą, co fałszem, co pozorem? | premiera Hamleta

RECENZJE

Galeria

Helena Englert (Ofelia), Hugo Tarres (Hamlet). Fot. Marta Ankiersztejn

HAMLET | zapowiedź

◊ Hamlet: Hugo Tarres
◊ Ofelia: Helena Englert
◊ Klaudiusz: Mateusz Kmiecik
◊ Horacjo: Przemysław Stippa
◊ Gertruda: Beata Ścibakówna
◊ Guildenstern: Piotr Kramer
◊ Rosencrantz: Sebastian Dela
◊ Laertes: Paweł Brzeszcz
◊ Poloniusz: Cezary Kosiński